Op deze pagina worden, in chronologische volgorde, wedstrijdverslagen geplaatst.
Hoe heeft Phoenix H1 de afgelopen week overleefd?
De week is weer voorbij….. de week dat alle wereldleiders steeds meer wereldlijders worden. Zij hebben het allemaal niet meer in hand, zij weten maar niet wat zij met alle ellende in de wereld aanmoeten. Zij veroordelen alles, maar blijven met de handen in de zak toekijken. Het is pappen en nat houden tot de boel uiteindelijk ontploft en zij de handen wassen in onschuld. Zij praten alleen maar over geld….zij denken alleen in geld…en geven alleen maar geld uit….geld wat zij niet hebben. Monopoly speel je toch alleen op de zondagmiddag?
Nu kan de DNB (Duw Nederland Blut) wel een deel van onze goudvoorraad terug uit New York halen om ons gerust te stellen, maar nu ik vernomen heb hoeveel onze goudvoorraad waard is… Mensen…haal direct al jullie geld van de bank! Door de lagere goudprijs is de Nederlandse goudvoorraad vorig jaar bijna €8 mrd minder waard geworden. De waarde van het goud daalde met 31%, van bijna €25 mrd tot iets meer dan €17 mrd. Mensen…. een schamele 17mrd euro!!
Bill Gates heeft 4x zoveel thuis in zijn kluis liggen….
Het is ook de week, dat ik sinds jaaaren weer eens gebruik ging maken van het openbaar vervoer. Lekker belangrijk denk u, maar u moet weten dat ik een tram en een trein nog niet eens van elkaar kan onderscheiden, dus een dergelijke openbare trip is voor mij een hele uitdaging. Dus maar even nagevraagd en ik stond dus inderdaad bij een tram…terwijl ik de trein moest hebben . Rennen rennen rennen, maar gelukkig kon ik na een sprintje nog net in de vertrekkende Sprinter springen.
Pfff.. Gelukt! Zowaar een stoeltje vrij en kon ik heerlijk rustig van het landschap genieten. Echter door alle stress en gehol kreeg ik een opspelende blaas en vroeg ik vriendelijk aan de conducteur waar ik het toilet kon vinden. Bij het volgende station antwoordde hij. Nee conducteur ik moet nu heel nodig enige druk van mijn blaas halen. In Sprinter zit geen toilet, meneer.
Dus er is geen toilet! Paniek nam de overhand wat reden voor mijn blaas was om extra druk uit te oefenen. De vreemde bewegingen die ik maakte om mijn behoefte op te houden waren van een hoog Mr. Bean gehalte. Volgende keer gewoon weer met de auto…
Zondagmorgen… Om 12 uur even vluchtig de boodschappen bij onze Appie doen om daarna rustig naar Alkmaar af te reizen waar mijn helden van Phoenix Heren1 het vandaag moesten opnemen tegen de koploper een echte topper dus tussen de nummer 1 en 2 van de competitie.. Vluchtig boodschappen doen… Nou dat liep echt anders. Ik weet niet of u de winkelmandjes kent die je achter je aan kan trekken , maar ik vind het werkelijk ondingen. Degene die deze winkelmandjes bedacht heeft, moet voor straf een week lang opgesloten worden in een dolhuis geboeid aan Dries Roelvink in zijn gele zwembroek. Een normaal boodschappenmandje aan de arm kun je nog gewoon zien, maar zo’n sleepmandje op kuithoogte zie je volledig over het hoofd en dat is de reden dat ik afgelopen zondag nu precies voor de zestiende keer over zo’n rotding ben gestruikeld en regelmatig vol met mijn neus in het in verse gemaakte kruidenkaas ben gevallen. Slechts met enkele blauwe plekken en een gescheurde bovenlip bij de kassa aangekomen om af te rekenen.
Vandaag had ik de grote eer dat manager Nicolette met mij meereed en wij vertokken op tijd richting Alkmaar om vooral niet te laat te komen. Daar aangekomen zagen wij de mannen naar de kleedkamer lopen en kon ik nog net een blik ik de kleedkamer werpen en hen succes te wensen. Kleedkamer? Volgens mij waren hier net de plofkippen verwijderd want het was een schuur met een afmeting van een kippenhok.
Voor alle duidelijkheid…het team bestaat uit zestien spelers, een coach, assistent coach en een manager en dit aantal personen op een oppervlakte van 10m2 levert een intieme sfeer op die in een documentaire over Kim Holland niet zou misstaan. Het rechterbeen van Din zat in de linkerbroekspijp van Christaan, het hoofd van Samuel bleef klem zitten in de mouw van Florian, de veters van verschillende hockeyschoenen bleken bij het opstaan aan elkaar vastgeknoopt te zijn (dit geheel geeft "ongewenste intimiteiten” wel een hele andere dekking…..Unh lading) en tot overmaat van ramp wilde iedereen ook nog zijn lichamelijke ontluchting van de Marokkaanse avond van afgelopen vrijdag met elkaar delen en tel daarop bij dat Max(Junior) en Bas zaterdagavond ook nog eens Surinaamse Roti hebben gegeten dan kunnen wij hier spreken van een niet te evenaren win-win situatie..
Maar ja, het zou helemaal een win-win situatie zijn wanneer wij vandaag met drie punten uit Alkmaar konden vertrekken.
Tuuuut de scheidsen fluiten voor het begin van de wedstrijd. Laten wij beginnen… na drie minuten 1-0 achter….even later 2-0 en nog een ietsie bietsie later 3-0 achter. Oké, de 1-0 was in het begin gewoon mazzel voor Alkmaar, maar Alkmaar kreeg daarna nog veel meer mazzel….de scheidsen.
Mensen geloof mij..ik denk altijd de scheidsen doen ook maar hun best, maar om een volledige wedstrijd zo te beïnvloeden met beslissingen die op het genante af zijn dat kan en mag niet.
Mensen geloof mij….heb niets tegen vrouwen…integendeel zelfs…ik kan niet zonder hen. Maar bij vrouwen die een mannenwedstrijd moeten fluiten begin ik altijd een beetje jeuk onder mijn oksels te krijgen.
U begrijpt het al…één van de scheidsen was een dame. Oké…op de bips viel niets aan te merken, maar op het fluiten van alles. Wanneer je haar zo met korte mouwtjes bij drie graden ziet lopen dan weet je op voorhand dat deze dame meer met de kou bezig is dan met de wedstrijd. En zo geschiedde…
Ze trok het gewoon niet, wist niet wat er om haar heen gebeurde, maakte zij eindelijk eens een uitzonderlijke juiste beslissing liet zij zich zonder aarzelen overrulen door haar collega die iets weg had van Dries Roelvink met bruin haar. De dame kon het tempo gewoon niet aan en verknalde werkelijk de hele wedstrijd.
En dat in zo’n belangrijke wedstrijd…. Met een 3-0 achterstand het kippenhok in.
Tweede helft gaat beginnen en het discutabele fluiten ook, maar Phoenix liet zich niet meer uit het veld slaan. Volle druk een power en Alkmaar kwam er niet meer aan te pas en wij overdonderde Alkmaar en brachten de stand terug op 3-1…3-2 Heeee…dachten de scheidsen… dit gaat niet goed! Even nadenken…nou weet je wat…wij geven meneer Tim van Phoenix een gele kaart…en om Alkmaar nog meer tijd te geven om op adem te laten komen werd het spel ook nog eens lange tijd stil gezet om de videomannen van Phoenix te waarschuwen dat er maar één man op de toren mocht staan en de andere twee de toren moesten verlaten. De mannen stonden de hele wedstrijd al op die toren…DAME! Trainer Joost had zo zijn keurige bedenkingen gericht aan de scheids en kreeg te horen dat wat zij met de mannen op de toren had gedaan ook met coaches kon doen. Zo’n dame dus…. Klaar er mee!
Phoenix uit het ritme gehaald en Alkmaar door mazzel met 5-3 gewonnen. Weg hier en lekker naar huis…. Winterslaap.
Iemand die zijn privileges waardeert boven zijn principes verliest beide snel.
SJAAK
26 november 2014
Hoe heeft Phoenix H1 de afgelopen week overleefd?
De week is weer voorbij….. De week dat Guus Hiddink zijn lot als coach in handen van de Oranjespelers legt. Verliezen tegen het altijd lastige Letland betekent dat Guusje opstapt.
Beste Guus…was er toch gewoon nooit aan begonnen. Je hebt het niet meer in de vingers, diep in je hart wist je” waar begin ik in hemelsnaam aan”…dat straalde je ook uit…je schouders verraden je angst……je bent moe. Maar nee hoor, Guus Geluk moest en zou nog een laatste stunt uithalen en "ons” Oranje naar het EK loodsen. Maar nee hoor, Guus zonder Snor moest zijn rechterhand Danny Blind (alleen de achternaam geeft mij al geen vertrouwen) opleiden als de toekomstige nieuwe bondscoach.
Helaas met 6-0 van Letland gewonnen…..
Het is ook de week de onze rekenwonder Jeroeneke Dijnselbloem , die met de mededeling kwam dat hij de naheffing van het Europsese Parlement klakkeloos gaan betalen….uh ik bedoel dat wij als burgers die gaan betalen. Met zijn stalen gezicht en wipneusje staat hij zonder tranen in de ogen de media te woord of het de gewoonste zaak is dat wij na de nieuwe rekenmethode (lees; creatief boekhouden ) van het Europees Parlement het bedrag van € 642.000.000,- klopt en wij gewoon gaan betalen. Misschien wel het dubbele…
Het Europees Parlement die ons geld over de balk smijt. De begroting van het Europees Parlement voor 2014 bedraagt 1,756 miljard euro!! Daarvan bestaat 35% uit personeelskosten, hoofdzakelijk voor de salarissen van de 6000 werknemers. Het Europees Parlement reist 12 keer per jaar naar Straatsburg.. De kosten voor de verhuizing bedragen circa 10 miljoen euro! per keer.
Per jaar sterven meer dan 8.000.000 mensen aan extreme armoede.
Zaterdagmorgen 6.30 uur onrustig wakker….Nog een keer omdraaien en een poging tot een powernap mislukte volledig. Weet je wat! Ik ga naar Phoenix om daar de jonge talenten te bekijken en waar nodig aan te moedigen. Om 9 uur al een drukte van jewelste… al die kinderen op deze leeftijd zo aan het werk te zien is geweldig. Ouders die de hun kinderen (daar ga ik tenminste van uit) enthousiast aanmoedigen. Ook naar de wedstrijd van de dames C1 van de heren 1 coaches Thije Kuilenburg en Max Leber gekeken…en de dames een verdiende overwinning zien behalen.
Zondagmorgen….de dag dat meteen alles loopt zoals het niet moet lopen…dat alles meteen al mis gaat. Wekker overbodig omdat je net als gisteren al om 6.30uur klaarwakker bent en je de hoop hebt weer in slaap te vallen. Toch maar om 7uur met frisse tegenzin mijn bedje uit. Kopje oploskoffie (dat is ook weer opgelost)…televisie aan…teletekst doorbladeren…en het laatste stukje van House on the Prairie meegepikt om vervolgens zappend en sterk onbedoeld op de zender van Tommy Teleshopping terecht gekomen om te ontdekken dat ik vijf minuten naar een kansloze bh reclame zit te kijken. Kat springt vanuit het raam met zijn modderpoten op het bureau, hem boos weggejaagd waarna de kat met diezelfde modderpoten het hele huis doorkruist. Naar de keuken lopen en halverwege niet meer weten wat je in de keuken gaat doen. Gaan scheren en afvragen waarom het water niet warm wilt worden om na twee minuten tot de ontdekking te komen dat je de koudwaterkraan hebt aanstaan….je in de spiegel kijkt en tot de conclusie komt, dat dit gezicht vandaag niet meer goed komt. Zo’n dag…..
Maar gelukkig kan ik straks naar mijn helden van Phoenix Heren 1 gaan kijken, die mijn dag goed gaan maken.….hoop ik.
Vandaag tegen USHC die de laatste weken goed presteert en het Phoenix altijd lastig maakt. Phoenix die na de zeperd, danwel gelijk spel, van verleden tegen VVV (Verliezen Voor Vreugde) vandaag de drie punten toch echt wel mee naar huis moeten nemen.
Tuuuuut….de scheidsrechters fluiten voor het begin! Slaap kindje slaap, binnen de lijnen loopt een team…een team met slappe beentjes… Slaap kindje slaap… Ruststand 1-0 voor USHC.
De tweede helft knallen en alles geven wat mijn helden in huis hebben. Gaan ze doen!
Tweede helft net twee minuten aan de gang en meteen een strafbal tegen……2-0 achter.
Laten de mannen maar gaan douchen…. Kan ik eerder een pilsje pakken. Maar iets vreemds gebeurde… wat alleen bij een hecht team kan gebeuren…er kwam iets onoverwinnelijks. Er gebeurde veel de tweede helft…. Phoenix at het kunstgras op (niet aan te bevelen) wonnen de duels…en gingen eindelijk weer hockeyen. USHC merkte dat ook en ging over op een combinatie van rugby en vrij worstelen en hakte op elke stick die zij tegenkwamen (met de groeten van Hak)wat uiteraard voor wat tumult en emotie zorgde.
Tuuuut…de wedstrijd is ten einde! Moegestreden….leeg…maar vreemd genoeg ook een lach… want wij liepen met een 2-3 overwinning van het veld. Voldoening en trots… Op naar koploper Alkmaar! GRRR…
"Van geld dat we niet hebben kopen we dingen die we niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die we niet mogen”
Sjaak
12 november 2014
Hoe heeft Phoenix H1 de afgelopen week overleefd?
Als trouwe supporter van Phoenix Heren 1 is mij gevraagd, zo nu en dan, de afgelopen week eens luchtig en in een ander perspectief door te nemen. Dit is voor mij een grote eer (wel spijtig dat het mij niets oplevert) en een waar genoegen.
Ik zal mij kort introduceren. Ik ben Sjaak, een man van gemiddelde leeftijd, normaal postuur met daarbij een passend gewicht. Al jarenlang struin ik de Zeisterse hockeyvelden af om van het leuke spelletje te genieten. Dit doe ik in de luwte, zodat ik niemand tot last ben. U zou mij dus ook niet langs het veld herkennen en dat wil ik graag ook zo houden.
De week dus…De week is weer voorbij….. De week dat zelfs onze toyboy Mark Rutte niet meer uit zijn woorden kan komen om namens het Kabinet alles recht te praten wat krom is. Dit baart mij echt zorgen… Rutje, die altijd in staat was onwaarheden als waarheden en waarheden als onwaarheden betrouwbaar en "rechtvaardig” naar zijn volk over te brengen, maar nu tot de conclusie moet komen dat Markje net zo’n draaikont aan het worden is als onze Jan Klaassen de heer Pechthold. Pechthold die praat alsof hij altijd poep onder zijn neus heeft, Pechthold die altijd zo verontwaardigd is dat het lijkt dat hij net in de politieke wandelgangen rondloopt en in de draaiende camera’s, kijkt met een verbaasde blik van een bejaarde hushpuppie die hoge nood heeft. Pechthold…ik heb niet zoveel met die man.
De hele week hadden kriebels en gerommel huisgehouden in mijn maagstreek voor de komende wedstrijd van H1 tegen Leusden. Na verleden week spectaculair te hebben gewonnen tegen de grote concurrent IJsseloever, moet H1 tegen Leusden winnen om het gat met IJsseloever zo enkele weken voor de winterstop te vergroten. Maar ja, ga daar maar eens aan staan tegen een Leusden die dit seizoen maar twee keer wil winnen en dat is tegen Phoenix.
Zondagmorgen… de kip van de buren denkt dat zij een omgebouwde haan is (zal zij een unisekstoilet hebben?) verplichte mij om vroeg op te staan. Wat doet een kip in het centrum van Zeist hoor ik u denken. Nou dat weten alle buren van de transsexuelekip dus ook niet.. Het door Piet Paulusma beloofde zonnetje liet zich nog niet zien en het gerommel bij de maagstreek nam nu toch wel ernstige vormen aan. Laten wij het een gezonde spanning noemen….
Om 14.00 uur richting de Koeburgweg om mijn Helden Phoenix H1, in de luwte, te gaan aanmoedigen. Phoenix H1 een thuiswedstrijd….maar een thuiswedstrijd spelen in je eigen woonkamer geeft niet altijd een voordeel, maar is zeker geen nadeel (hier kan Cruijff niet tegenop!). Het publiek verzamelt zich langs het veld en de trouwe PhoenixHondenClub zie ik ook op afstand hun entree maken, dus iedereen compleet en klaar voor de wedstrijd.
Mannen komen uit de kleedkamers en ik zie de spanning in de ogen, stil en strak voor zich uitkijkend met als één doel…..zo snel mogelijk aan het bier te kunnen en daarom daadkrachtig en zonder extra speeltijd af te rekenen met Leusden. Nicolette weer met de zware kratten met de cijferbordjes van het scorebord sjouwen, waarbij ik meteen een verzoek bij de sponsorcommissie en/of de Club van 100 wil neerleggen om voor een fatsoenlijk scorebord te zorgen die Phoenix waardig is daarnaast graag per omgaande het knullige aparte bestelpunt voor "speciale leden” aan de bar van het clubhuis weg te halen. Kom op zeg!
Rick nog even tussen de PhoenixHondenClub in de bosjes zijn traditionele plasje plegen (schept een band) en Bas nog even zijn neusholte met een homeopathische zoutoplossing sprayen en de wedstrijd kan beginnen. Tuuuut, de scheidrechters fluiten voor het begin en meteen werd al duidelijk dat Leusden maar één doel had en dat was hun eigen doel. Daar mocht vooral geen bal in!
Phoenix gewoon beter en Leusden liep achter de feiten aan. Veel balverlies, de bal lukraak in de stick van de Phoenix slaan en puffend achter onze voorhoede hollen en heel Leusden liep alle kanten op behalve de goede. De ballen werden structureel achter de man gespeeld en het inzicht was van een team dat aan het skippyballen was.
Tweede helft speelde Leusden, al mopperend, meer ijshockey dan veldhockey, maar mijn Helden hebben als een sterk (vrienden)team Leusden met een 4-0 overwinning naar hun warme bedjes gestuurd. Doelpuntenmakers noem ik niet, want je wint als team…. Sorry Din.
"Doe goed, daar maak je sommigen blij mee en anderen zullen je verbazen....”
Sjaak
